Strefa Euro
W wywiadzie dla szwajcarskiej gazety Neue Zuercher Zeitung Peter Praet, pełniący funkcję głównego ekonomisty Europejskiego Banku Centralnego, zasugerował, że ECB jest gotowy do podjęcia wszystkich możliwych działań w kwestii luzowania polityki i nie zawaha się tego użyć, jeżeli zajdzie taka konieczność. Podkreślił, że ryzyka dla globalnej gospodarki znacząco wzrosły, a ECB już teraz skorygował swoje prognozy.
W opinii członka ECB, Benoit Coeure różnice w polityce prowadzonej przez ECB i FED będą się utrzymywać. Ożywienie w strefie euro jest znikome, a inflacja może odbijać bardzo wolno.
Francja: W piątek wieczorem agencja Moody’s obniżyła rating dla Francji do Aa2 z Aa1, ale zmieniła rating z negatywnego na stabilny.
Grecja: W niedzielnych wyborach w Grecji zwyciężyła Syriza, która ma szanse na 145 miejsc w 300 osobowym parlamencie. Aleksis Tsipras zapowiedział wolę kontynuacji koalicji z Niezależnymi Grekami, którzy dostali 10 miejsc.
W greckiej polityce mamy status quo, ostateczny wynik różnił się od przedwyborczych sondaży, które pod koniec dawały nawet nieznaczną przewagę Nowej Demokracji. Utrwalenie rządów Syrizy to nie jest dobra informacja w dłuższym terminie, biorąc pod uwagę konieczność wdrożenia trudnych i niepopularnych reform będących wynikiem lipcowych ustaleń z wierzycielami. Nie można wykluczyć, że Syriza będzie w swojej strategii dążyć do rozmiękczenia programu, a na pewno nie zgodzi się na dodatkowe obciążenia, które mogą okazać się dość prawdopodobne, biorąc pod uwagę słabość europejskiej gospodarki. Szanse na potencjalne dyskusje na przełomie roku nt. ewentualnej redukcji długu są raczej dość niskie (w ostatnich tygodniach nawet szefowa MFW pani Laquarde zakomunikowała, że można mówić co najwyżej o innym rozłożeniu płatności). Wydaje się, że prawdopodobieństwo ewentualnego Grexitu w latach 2016-17 będzie rosnąć, chociaż Aleksis Tsipras będzie chciał tego za wszelką cenę uniknąć. Tym samym w bardzo długiej perspektywie Grecja najpewniej ponownie zaznaczy się negatywnie w notowaniach wspólnej waluty. W krótkim terminie wynik greckich wyborów przeszedł bez większego echa, bo rynek zna już team Syriza Niezależni Grecy i jego wszystkie mocne i słabe strony. Tylko wygrana Nowej Demokracji mogłaby dać impuls do chwilowej zwyżki euro na zasadzie pewnego zaskoczenia ten element biorąc pod uwagę wszystkie znane już sondaże nie zostałby w pełni zdyskontowany przez rynki).
Większe znaczenie dla euro w piątek miała decyzja Moody’s ws. francuskiego ratingu, a także wypowiedzi przedstawicieli ECB „informujących” o potencjalnej gotowości, a także konieczności dalszych działań zmierzających do poluzowania polityki. Widać, że ECB zaczyna przyjmować pewną linię komunikacji z rynkami finansowymi, chociaż nie podaje żadnych nowych konkretów, co do możliwości zwiększenia programu QE. Tym samym wiele będzie zależeć od kolejnych danych. Te nt. wrześniowej inflacji CPI poznamy na przełomie miesiąca, ale już w środę rynek otrzyma wstępne odczyty indeksów PMI.
Ciekawą opinię prezentują przedstawiciele banku Goldman Sachs, których zdaniem zwiększenie skali programu QE ostatecznie będzie mieć formę wydłużenia go w czasie do połowy 2017 r. na chwilę obecną zakłada się, że zakończy się on we wrześniu 2016 r. W takiej sytuacji oznaczałoby to, że euro nie otrzyma w najbliższych miesiącach dość wyraźnego impulsu do spadku, gdyż ewentualne decyzje ECB ws. QE byłyby podejmowane najwcześniej późną wiosną 2016 r. Nie wykluczamy, że ECB może podjąć odpowiednią decyzję już wcześniej wykorzystując inne narzędzia poza QE.
Stany Zjednoczone
Poniedziałkowe słabsze dane z USA nie przeszkodziły w marszu dolara na północ. Opublikowane o godz. 16:00 dane nt. sprzedaży domów na rynku wtórnym w sierpniu wskazały na spadek do 5,31 mln wobec 5,58 mln po korekcie w lipcu. Widać wyraźnie, że dolar jest silny słabością innych walut, wokół których pojawiają się spekulacje dotyczące potencjalnych działań tamtejszych banków centralnych.
I tak spadek EURUSD to pochodna tańszego euro, gdzie rozgrywany jest temat ewentualnych działań ze strony ECB (tu psychologiczne znaczenie będą mieć najbliższe dane PMI w środę, im szacunki indeksów aktywności będą niższe, tym większe będą obawy o kondycję gospodarki i pośrednio inflację, na co ECB zwraca kluczową sprawę).
Technicznie piątkowa formacja objęcia bessy została w poniedziałek potwierdzona złamaniem linii trendu wzrostowego rysowanej od 4 września b.r. przy 1,1230. To sygnał, że rynek zaczyna rysować scenariusz spadku w okolice minimum ze wspomnianego okresu, tj. przy 1,1088.
Zdaniem Johna Williamsa z FED, Rezerwa była blisko podwyżki stóp procentowych (tzw. close call), a argumenty za i przeciw rozkładały się po równo. FED jest świadomy ryzyk związanych ze spowolnieniem w Chinach. Zaznaczył, że inflacja pozostaje zbyt niska, ale powinna stopniowo wracać w okolice celu. Kluczowe słowa to jednak te nt. podwyżki stóp procentowych, która pozostaje prawdopodobna jeszcze w tym roku
W opinii Jamesa Bullarda z FED (będzie miał prawo głosu w FOMC w 2016 r.) cele makro, jakie założył FED „zostały w gruncie rzeczy osiągnięte”. Dał do zrozumienia, że nie zgodził się z ostatnią decyzją Rezerwy Federalnej. Wystąpienia Williamsa oraz Bullarda zdają się podkreślać, że FED może być skłonny podwyższyć stopy na przełomie roku bardziej w styczniu, niż w grudniu. Co byłoby motywem takiej decyzji? Odpowiedź wydaje się prosta. FOMC będzie bardziej „jastrzębi” za sprawą rotacji 4 członków FED. Następnie większa będzie też dostępność informacji nt. możliwych ryzyk (posiedzenie FED przypada na 27 stycznia). Niezależnie od tego rynek może znów faworyzować dolara, gdyż akcentowanie globalnych ryzyk będzie sprzyjać bardziej „gołębiemu” nastawieniu wobec innych banków centralnych. Rynki będą spekulować nt. zwiększenia lub/i wydłużenia programu QE w strefie euro, o nowym terminie potencjalnej podwyżki stóp przez Bank Anglii (w opinii ekonomistów Citigroup realny staje się dopiero IV kwartał 2016 r., dodatkowo w piątek główny ekonomista BOE, Andy Haldane ponownie nie wykluczał obniżki stóp, gdyby sytuacja makro się pogorszyła), a także dodatkowych działaniach ze strony Banku Japonii (zdaniem ankietowanych przez Reuters program QQE może zostać wyciągnięty w czasie, a BOJ mógłby też rozważyć wyzerowanie 0,1% stopy depozytowej).
Kluczem dla nastrojów wobec dolara mogą okazać się publikacje o chińskim PMI dla przemysłu, które to szacunki za wrzesień instytut Markit poda w środę. Spodziewane jest nieznaczne odbicie do 47,5 pkt. Zresztą w temacie Chin w weekend poznaliśmy wyniki ankiety tzw. chińskiej Beżowej Księgi, która bazuje na opiniach amerykańskich firm zaangażowanych na chińskim rynku. Wnioski są takie, że jest gorzej, ale nie tak katastrofalnie, jak można byłoby się tego obawiać. Dlatego, niezłe wyniki z Chin w środę, mogą dać argumenty do kontynuacji powolnego umocnienia się dolara względem pozostałych walut.
Informujemy, że treści zaprezentowane w niniejszym serwisie nie stanowią rekomendacji ani porady inwestycyjnej w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 r, (Dz. U. z 2005 r., Nr 206, poz. 1715) w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych ich emitentów lub wystawców. Treści te mają charakter informacyjny i przygotowane zostały z należytą starannością oraz w oparciu o najlepszą wiedzę ich autorów. Autorzy oraz właściciele niniejszego serwisu nie ponoszą odpowiedzialności za decyzje inwestycyjne podjęte na podstawie informacji zawartych w niniejszym serwisie, a w szczególności za wynikłe z nich straty.
