Korekta pędząca OneToOne

0
5044
korekta-pedzaca-onetoone

Korekta pędząca OneToOne

Podstawą zaprezentowanej w tym opracowaniu strategii jest struktura korekcyjna oparta na głównych poziomach siatki Fibonacciego oraz spełniająca szczególne warunki w zakresie zależności pomiędzy poszczególnymi odcinkami. Jest to jeden z częściej pojawiających się na wykresach układów, co przy akompaniamencie opisanych dalej podstawowych warunków jakie muszą wystąpić w jego otoczeniu, generuje wiele okazji inwestycyjnych z dużym prawdopodobieństwem sukcesu. O jaki układ chodzi?

Charakterystyka układu korekcyjnego

Korekta pędząca – bo o niej będziemy mówić – swoją charakterystyczną nazwę zawdzięcza postępowemu układowi kolejnych fal składających się na jej strukturę. Pierwszą falą formacji jest odcinek oznaczony jako AB. Zwracamy uwagę na jego kierunek – przeciwny do głównego ruchu wynikającego z panującej na rynku tendencji. Po osiągnięciu istotnego dołka (szczytu), zdefiniowanego na schemacie jako „B”, notowania powracają do pierwotnego kierunku osiągając kolejne lokalne ekstremum. Wyhamowanie notowań w punkcie  „C” oraz zwrot kursu sugerować może tworzącą się na wykresie formację. Druga fala kształtującej się korekty, oznaczona została jako odcinek BC.  Ostatnim etapem kształtowania się struktury jest fala CD. Należy zauważyć, że cechą charakterystyczną korekty pędzącej jest położenie ostatniego punktu formacji – „D”. Nie wybija on punktu zwrotnego „B” korekty  zachowując w ten sposób trendowość wynikającą z utrzymania sekwencji coraz wyższych szczytów i dołków w trendzie wzrostowym

Korekta pędząca OneToOne

(sytuacja odwrotna w trendzie spadkowym).

Geometria w korekcie

Zdefiniowanie trendu oraz rozpoznanie kształtującej się korekty to pierwsze czynności jakie należy wykonać rozpoczynając poszukiwania warunków właściwych do podjęcia decyzji inwestycyjnej. Kolejnym istotnym zadaniem jest prawidłowe rozpoznanie punktu zwrotnego „D”, który stanowi najlepsze miejsce dla otwarcia potencjalnej pozycji. Jest to jedno z najtrudniejszych zadań jakie stoją przed inwestorem oczekującym na właściwy moment do otwarcia pozycji. Istnieje wiele metod pomagających w zdefiniowaniu końca korekty, koncentrując się jednak na samej strukturze formacji, bardzo istotne informacje płyną z zależności występujących pomiędzy poszczególnymi falami układu.

Szczególnie silną wymową charakteryzują się układy korekcyjne 1:1, czyli oparte na równości odcinków AB oraz CD. Powtarzalność tego typu struktur jest na tyle duża, że pozwala na wyszukiwanie właściwych setupów praktycznie każdego dnia.  Są one również właściwe dla dowolnego przedziału czasowego, w zależności od potrzeb i preferencji inwestycyjnych Tradera.

W jaki sposób odnaleźć punkt zwrotny „D” oraz jak dokonywać pomiarów?

Pomiarów odcinka CD dokonać można przy wykorzystaniu prostych narzędzi dostępnych na platformie inwestycyjnej MetaTrader4. W tym wypadku warto posłużyć się liniami zasięgu Fibonacciego (Wstaw > Fibonacci > Zasięgi), które obok poziomów Fibonacciego stanowią podstawowe narzędzie pomiarowe.

Korekta pędząca OneToOne

Mierzenia długości ostatniej fali formacji dokonujemy poprzez odłożenie kolejnych punktów siatki (oznaczonych na poniższym wykresie jako 1,2,3) w punktach zwrotnych korekty, odpowiadających ekstremom A, B, C. Poziome linie opatrzone wartościami zasięgu wskazują potencjalne miejsce końca struktury. Dla nas istotne są układy, których zasięg wynosi FE 100%.

 Korekta pędząca OneToOne

Lokalizacja, warunki, time-frame.

Jak zostało wspomniane już wcześniej, podstawowym zadaniem jakie

powinniśmy zrealizować przystępując do identyfikacji korekty jest określenie panującego trendu. Tylko dzięki zdefiniowaniu dominującego ruchu jesteśmy w stanie powiedzieć, czy rynek porusza się aktualnie w kierunku zgodnym z głównym impulsem, czy mamy do czynienia z chwilowym odreagowaniem w postaci ruchu korekcyjnego. Ta fundamentalna informacja pozwoli nam na poszukiwania punktów wejścia w pozycję w kierunku zgodnym z główną tendencją, co znacznie podniesie prawdopodobieństwo naszego sukcesu oraz zwiększy szansę na to, że znajdziemy się z naszą transakcją po właściwej stronie na rynku.

Ponadto,  w zależności od przyjętego horyzontu inwestycji, warto posłużyć się przynajmniej dwoma przedziałami czasowymi. W przypadku daytradingu popularnie wykorzystywanym zestawieniem są dyferencjały H1 + M5/M15. Dla inwestorów preferujących dłuższy okres inwestycyjny mogą to być przedziały 4-godzinowe i dzienne. W takim wypadku dłuższy przedział wykorzystujemy do identyfikacji głównego trendu, krótszy posłuży nam do sprecyzowania momentu otwarcia pozycji. Zaprezentowane poniżej przykłady przedstawiają metodologię opartą na wykorzystaniu dwóch przedziałów czasowych w celu lokalizacji układu korekcyjnego oraz uzyskania potwierdzeń w postaci formacji świecowych na interwale niższym.

Jest to bardzo skuteczna metoda zwiększająca prawdopodobieństwo sukcesu w naszym tradingu.

Potwierdzenia

Jednym ze skutecznych potwierdzeń wzmacniających znaczenie poziomu wskazanego przez zasięg 100% są zniesienia Fibonacciego. Przy zastosowaniu metodologii opartej na korekcie pędzącej szczególne znaczenie wykazują trzy podstawowe zniesienia wewnętrzne: 38.2%, 50% oraz 61.8%. Zgrupowanie wskazanych poziomów z zasięgiem wskazującym położenie punktu „D”, potwierdzone dodatkowo układem formacji świecowych stanowi solidny grunt pod zajmowaną pozycję. Oczywiście nigdy nie wiemy, czy obserwowany ruch zatrzyma się we wskazanym przez otrzymane poziomy miejscu. Naszym zadaniem jest jednak poszukiwanie takich warunków, które pozwolą z dużym prawdopodobieństwem określić punkty zwrotne na rynku. To pozwoli nam uzyskać przewagę, która w ostatecznym rozrachunku przełoży się na osiągane wyniki. Poniższe przykłady przedstawiają wykorzystanie opisanego układu na różnych parach walutowych.

Przykład 1.

Korekta pędząca OneToOne

Pierwszy zaprezentowany przykład przedstawia sytuację na parze EURJPY. Na interwale godzinowym ukształtowana została korekta pędząca. Geometria odcinków AB=CD zaznaczona niebieskimi prostokątami wzmocniona została istotnym zniesieniem wewnętrznym 50%. Mierzenie fibo dokonane za pomocą siatki dostępnej na platformie MT4 (Wstaw > Fibonacci > Poziomy) zaznaczone zostało zgodnie ze wskazaniem przerywanej linii widocznej na wykresie – od punktu „B” (początek mierzenia oznaczony na siatce jako 100%) do „C” (koniec mierzenia oznaczony jako 0.0%). Wyznaczony w ten sposób poziom zwrotny „D” stanowi dla nas potencjalne miejsce otwarcia pozycji krótkiej. Wycinek notowań ukazany w ramce ponad wykresem prezentuje sytuację na niższym dyferencjale czasowym, na którym wyszukujemy formacji świecowych potwierdzających wyrysowany układ. W tym wypadku sprecyzowanie momentu wejścia w transakcję umożliwił interwał M5, na którym zaobserwować można popularną prospadkową formację spadającej gwiazdy. Warto również zauważyć, że zaznaczony na żółto obszar wskazał dodatkowe, jednak nie mniej ważne potwierdzenie – testowany kilkakrotnie obszar S/R. Posługując się dwoma przedziałami czasowymi otrzymaliśmy następujące potwierdzenia:

  • geometrię 100% korekty pędzącej, – istotne zniesienie fibo 50%,
  • formację objęcia bessy (H1) oraz spadającej gwiazdy (M5), – obszar S/R.

Przykład 2.

Korekta pędząca OneToOne

Kolejny przykład przedstawia parę GBPCHF z wyraźnym trendem wzrostowym. W tym wypadku potencjalny punkt „D” korekty pędzącej wskazuje potencjalne miejsce otwarcia pozycji długiej. Na wykresie H1 ponownie oznaczone zostały odcinki korekcyjne AB oraz CD. Odłożenie pierwszego niebieskiego prostokąta w miejscu ostatniej fali korekty (CD) pozwala potwierdzić geometrię 100% występującą w tej strukturze. Po uzyskaniu informacji o równości odcinków, wykorzystujemy narzędzie Fibonacciego. Ponownie rozkładamy siatkę od punktu „B” do wierzchołka „C”, obserwując położenie poszczególnych poziomów. Jak widać na wykresie poziom 61.8% grupuje się z zasięgiem 100% dla ostatniego odcinka korekty tworząc istoty dla notowań obszar cenowy. W tym miejscu grupuje się również zaznaczony na żółto S/R. Po uzyskaniu informacji na temat możliwego położenia punkt „D” oraz wyznaczeniu ważnych potwierdzeń moment zajęcia pozycji wskazać może sygnał płynący z formacji świecowych. W tym wypadku pomocny okazał się interwał M30, na którym uformowana została pro wzrostowa formacja młota.

Dokonując analizy powyższego waloru uzyskaliśmy następujące potwierdzenia:

  • geometrię 100% dla korekty pędzącej,
  • zniesienie Fibonacciego 61.8%,
  • pro wzrostową formację młota, – obszar S/R.

Poziomy Take Profit.

 Podobnie jak w przypadku pozostałych formacji ABCD poziomy TP ustawiamy w ważnych punktach wsparć i oporów. W zależności od przyjętego sposobu prowadzenia pozycji oraz zarządzania kapitałem. W tym wypadku dogodnym miejscem do realizacji wypracowanych zysków może być wierzchołek „C”.

Na koniec jeszcze kilka przykładów.

GBPCHF – M30

Korekta pędząca OneToOne

AUDUSD – M15

Korekta pędząca OneToOne

USDCAD – H1

Korekta pędząca OneToOne

USDCHF – H4

Korekta pędząca OneToOne

AUDUSD – M15

Korekta pędząca OneToOne

GBPUSD – M30

Korekta pędząca OneToOne